3 Women (1977)

Amerikan bağımsız sinemasının divalarından Robert Altman'ın "3 Women"ı, kanımca yönetmenin filmografisinin en orijinal ve en kendine has parçası. Elbette "Nashville", "Images", "The Player" ya da "Short Cuts" gibi başyapıtlarının değeri yadsınamaz. Ama "3 Women", sinemanın şaşırtıcı ve tuhaf geçitlerinde gezinmekten hoşlanan izleyiciler için bir hazine değerinde.

Filmi, özellikle hikayesi nedeniyle Bergman'ın "Persona"sı ile kıyaslamak mümkün. Birbirinden farklı özelliklere ve kişiliklere sahip üç kadının hayatlarının kesişip birbirinin içine girmesi ve bir süre sonra 'rollerin' yer değiştirmesi, hatta kişiliklerin yapbozun parçaları gibi birbirini tamamlayıp tek bir 'vücut'a ya da belleğin kılığına bürünmesi meselesi, özellikle "Persona"da anlatılan iki zıt kişiliğin öyküsünü akla getiriyor. Ama, Altman bu filmden fazlasıyla etkilenmiş gibi görünse de "3 Women" daha farklı sularda yüzmeye çalışan, öykünün mistik ve 'düş'e bulaşan tarafıyla ilgilenen bir film.

"3 Women"da yönetmen, metaforları, sembolleri ve 'karmaşayı' ısrarla öne çıkaran bir anlatımı seçiyor. Duvarlara sürekli resim yapan karakterin çizdiği mitolojik resimlerin zaman zaman görüntülerle dans etmesi, genellikle güneşin, ışığın fazla kullanıldığı gündüz sahnelerinde yaratılan gerçeküstü atmosfer, yer-mekan kavramının ortadan yok olduğu şiirsel bir anlatım, aşırı uçlarda gezen absürd karakterler, gelgitli kurgu, hipnotik müzikler...

Bu unsurlar, Altman için özgün bir üslup denemesinin yansımasına dönüşüyor ve filmi sinema tarihinin en ilginç deneyimlerinden biri haline getiriyor. "3 Women", 'zamansız' bir atmosferde geçen, zihin yoran ve bulmacavari bir ton tutturan bir tuhaf-başyapıt.

Hikayeye belli bir anlam yüklemekten çok, atmosferi başrole taşıyıp seyirciyi şaşırtma ve bir görsel deneyim yaşatma derdinde olan bir film. Sinefiller, "3 Women"ı keşfetmeden önce bunu göz önünde bulundururlarsa, filmden alacakları haz da bir o kadar fazla olacaktır.