Crimson Peak (2015)

“Pan's Labyrinth” ile 2000’lerin en iyi fantastik filmlerinden birini ortaya çıkaran, en son filmi “Pacific Rim” ile de hayal kırıklığı yaratan Guillermo del Toro arayı çok fazla açmadan dönüyor. Bu sefer hiç de yabancısı olmadığı bir alana dalıyor; korku türüne. Ama gotiğe bulanmış bir korku filmi bu. “Crimson Peak”, "Pacific Rim"den sonra yönetmenin kariyeri adına 'toparlayıcı' bir işlev görüyor. En azından “Blade 2” ve “Hellboy 2: Altın Ordu”nun ardına bu filmi eklememizde bir sakınca yok.

Etkileyici bir tasarımın ürünü olan görkemli bir evin etrafında şekillenen ve trajik bir yönü de bulunan ürpertici bir hikaye anlatıyor film. Mia Wasikowska’nın her zamanki gibi iyi bir performansla hayat verdiği Edith, yüzlerinin ardında farklı kişilikler saklayan gizemli iki karakter, eşi Thomas ve kardeşi Lucille ile hayaletlerin ve rahatsız edici aile sırlarının başını çektiği bir öyküye dahil oluyor.

Son derece akıcı bir ilk yarıdan karlar altında kalmış görkemli evin bulunduğu İngiltere’de geçen diğer bölüme kadar inanılmaz şık bir görsellikle anlatılmış “Crimson Peak”, yılın büyük perdeye en çok yakışan filmlerinden biri. Filmin özenli karelerinin seyir zevki vermesi, en çok Dan Laustsen'in sinematografisi ve Fernando Velazquez'in bu görüntülerle kusursuz bir uyum sağlayan notaları sayesinde gerçekleşiyor. Mimarinin ürkütücülüğü de yaratılan atmosferin kilit unsurlarından.

Ayrıca filmdeki Edith karakteri bana, bu türün başyapıtlarından “The Innocents”in ve bu filmin uyarlandığı Henry James romanı “Yürek Burgusu”nun mürebbiye karakterini hatırlatmadı değil. Nitekim o karakterde ‘öteki dünya’nın sakinleriyle burun buruna gelip bu filmdekine benzer karanlık bir yapının içindeki sırlarla boğuşmamış mıydı?

Hem bu türün unutulmaz örneklerini tekrardan hatırlamak hem de dramatik açıdan etkili bir korku filmi izlemek isteyenler için “Crimson Peak” biçilmiş bir kaftan.

3.7/5