ELEŞTİRİ: Cake

(Spoiler içerebilir)

TRAVMA SONRASI 'KEK'İ

Geçmişte yaşadığı bir kazanın veya travma oluşturacak kadar hasar verici bir ‘şok’ anının etkisinde kalan başkarakterin toparlanma ve travma sonrasını atlatabilme çabalarının konu edildiği filmlerden biri daha. “Cake”in Claire'i, çocuğunu kaybettiği ‘kaza’ olayının ardından kendi içine gömülmüş bir karakter olarak çıkıyor karşımıza.

Bu kendi içine gömülmüşlük travmanın bezginlik, yorgunluk ve uyuşukluk hali gibi kalıntılarını beraberinde getirse de örneğin o faydasız grup terapilerinde kötü şakalar yapmaktan çekinmeyen umursamaz bir havası da var.

Bu durum, filmi dramın gözyaşı döktürme potansiyeli yüksek dünyasına hapsetmek yerine yönetmenin hikayeyi kara-komedi sularında dolandırmak isteğine büyük ölçüde destek oluyor. Sırt ağrılarından muzdarip, yüzü ve vücudunun diğer bölgeleri dikiş ve yara izleriyle dolu karakterin ukala ve insanları kendinden uzaklaştıran soğuk kimyası filmi başından sonuna dek taşıyan en büyük unsura dönüşüyor. Tabii bunda Jennifer Aniston’ın güçlü performansının da etkisi var. Karakterin kullandığı bir dolu ilacın 'yan etkileri' Aniston’ın o bezgin yüzünün hatlarında kendine yer edinmeyi başarıyor.

Oyuncu, Claire'in vücut ağrıları yüzünden sürekli kaskatı hale bürünmesini ve birçok sahnede izlediğimiz ‘arabada yatarak oturma’ gibi durumları bir fiziksel performans becerisiyle sahici kılıyor. Genelde vasat komedilerin kadını olanı Aniston’ın oyunculuk becerisini “Cake”de sergilemesi yönetmen Daniel Bartz'ın da yararına olmuş aslında. Nitekim yönetmenin Aniston’ın karakterine ve oyunculuğuna fazla güvenmesi filmin diğer ana hatlarını ikinci plana atmasına ve filmi sıradanlığa hapsetmesine sebebiyet vermiş.

Filmde, o bildiğimiz ve sıkça işlenen kendine gelip silkelenme ve travmayı atlatma öykülerinin tuzağına düşmüş yönetmen. Genelde bu tarz durumlarda karakteri harekete geçiren bir başka karakter veya bir metafor olur. Burada, grup terapisinde karşılaştığı ve intihar etmiş bir kızın kocası ve çocuğuyla kurduğu ilişki bahsettiğimiz 'hareketlenmeye' neden oluyor.

Karakterin Sam Worthington'ın canlandırdığı baba karakteri ve çocuğuyla kurduğu, hikayeye yeterince iyi yedirilemeyen bu ilişkinin yardımcı metaforuysa finalde yapılan ve filme de ismini veren -karakterin deyimiyle- ev yapımı uyduruk soslu kek aslında. Adriana Barraza'nın canlandırdığı Meksikalı hizmetçinin iyi niyetliliği ve intihar eden Nina karakterinin hayaleti de filmin akılda kalıcı unsurlarından. Sonuç olarak "Cake", görsel açıdan eli yüzü düzgün ve kendini izlettiren bir iş olsa da Aniston'ın oyunu dışında seyirciyi tam anlamıyla yakalayamayan bir film.